dava-şava — bax dava dalaş. Bütün dünyadan padşah tayfası, bəy, xan, böyük varlılar götürüləndən sonra, yəqin ki, davaşava da olmayacaq. S. R.. Kitabda yazılan sevgilərin axırı dava şava olur. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dava-döyüş — bax dava dalaş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dava-qalmaqal — bax dava dalaş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərəkə — I (Dəvəçi) varis II (Bakı, Bərdə, Borçalı, Cəlilabad, Qazax, Laçın, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) 1. yığıncaq. – Getdix’ gördüx’ orda adam yığılıf, mərəkədi, kap ele:llər (Borçalı) 2. məclis. – Qoy mərəkeyi yola salax (Qazax) 3. dava dalaş, qalmağal. –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məğlətə — is. <ər.> Qarışıqlıq, araqarışma, dava dalaş, hay küy. Məğlətə salmaq – ara qarışdırmaq, qarışıqlıq salmaq, hay küy qoparmaq, dava dalaş salmaq. <Hacı Əhməd:> O bizim kəndimizə məğlətə salır. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəng-cidal — is. <fars.> köhn. Dava dalaş, dava mərəkə, qalmaqal. <Səkinə Rüstəmə:> A kişi, – dedi, – eşitmişəm orada da cəng cidal açmısınız. M. İ.. // Müharibə, vuruş, dava. Başının üstündən əsrlərin cəng cidalı ötüb keçən bu abidə öz vüqarını … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalmaqal — is. Səs küy, dava, dava dalaş. Qalmaqal salmaq (etmək). – Hər zaman ki, səndən umdum şəfəqqət; Bir dava başladın, qalmaqal etdin. M. P. V.. Emalatxanada böyük bir qalmaqal çıxdı. M. S. O.. Qapı ağzında oturan köhnə cahıl işin şuluq olduğunu və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zinzilə — I (Oğuz) çətinlik, ağır şərait II (Qax, Şəki, Zaqatala) zəlzələ. – Bi dəfə elə zinzilə oldu ki, irəfdən qavqacax töküldü (Şəki) III (Qax, Mingəçevir, Zaqatala) 1. ildırım (Qax, Zaqatala). – Habı yıl durupı bi zinzilələr vurup; – Evuva zinzilə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mübarizə — is. <ər.> 1. Bir birinə zidd ictimai qrupların, əqidələrin, mənafelərin və s. nin üstünlük, hakim mövqe tutmaq uğrunda bir biri ilə fəal toqquşması. Dilsiz, sağır göylərə dirək oldu haqq səsi; Başlandı bu ölkənin meydan mübarizəsi. B. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mücadilə — is. <ər.> Dava dalaş, bir biri ilə atışma, tutuşma, davalaşma; qovğa, dava. Hücrədə mollalar mübahisə edirlərmiş, nə cür olursa, bunların mübahisələri mücadiləyə çevrilmiş. . Mol. Nəsr.. // Mübarizə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
